Kryteria diagnozy stosowane w psychologii i psychiatrii
1. Wyższościowe poczucie własnej ważności (np. wyolbrzymiane swoich osiągnięć i talentów, oczekiwanie korzystniejszego, nieproporcjonalnego do osiągnięć oceniania siebie), 2. pochłonięcie przez wyobrażenia o nieograniczonym powodzeniu, mocy, piękności idealnej miłości, 3. przekonanie o byciu kimś ,,specjalnym” czy niepowtarzalnym oraz o możliwości bycia zrozumianym tylko przez inne „specjalne osoby” (lub instytucje) o wysokiej pozycji, oraz obracanie się tylko w takim towarzystwie, 4. potrzeba nadmiernego podziwu 5. poczucie uprzywilejowania, nieuzasadnione nadzieje szczególnie korzystnego traktowania lub automatycznego respektowania własnych oczekiwań przez innych, 6. wyzyskiwanie związków z ludźmi, wykorzystywanie innych dla osiągnięcia własnych celów, 7. brak empatii, niechęć do dostrzegania lub liczenia się z uczuciami i potrzebami innych osób, 8. często zawiść wobec innych i przekonanie, że to oni są zawistni, 9. aroganckie, bezceremonialne zachowania i postawy.Nawet jeśli po przeczytaniu tego artykułu masz pewność, że po drugiej stronie jest narcyz. Pamiętaj tylko oficjalna diagnoza wydana przez psychologa / psychiatrę, uprawnia do posługiwanie się argumentem w sądzie, że druga osoba ma osobowość narcystyczną.O tym, jak przygotować się do procesu przeczytaszEbook Narcyz w sądzie. Jak ochronić siebie i dzieci.